Petrus Doeke Brouwer (Peter), vernoemd naar de beide opa’s. Ben atheïst, dus die bijbelse verwijzing is aan mij niet besteed. Ik ben van 6 december 1959, een gezin bestaande uit 5 kinderen, qua leeftijd ben ik de middelste. Tot nu toe verloopt het leven soepel, wel wat hobbels onderweg naar ouder worden, maar mijn leven grotendeels ingevuld zoals ik dat wil, rekening houdend met anderen. Uit twee huwelijken zijn drie kinderen geboren. Susan (34) en Sylvia (32) uit het eerste en Peter jr. (18) uit het tweede. Susan heeft me drie kleinkinderen geschonken waar ik regelmatig op mag passen. Momenteel alweer ruim twee jaar een verhouding met de vrouw met wie ik ruim twintig jaar geleden ook een relatie had, Christine. We wonen niet samen, dat is weggelegd voor de toekomst.
Schaken leerde ik (nou leerde, ik kende de loop van de stukken) op 11-jarige leeftijd. Beetje thuis en op school wat aanprutsen. Echt belangstellend werd ik in de jaren 70 toen de Friesland Bank hoofdsponsor was van het NK schaken. Mannen als Timman, Donner, Ree enzovoort bezetten destijds het podium waar ik de zetten volgde. Mijn aanwezigheid tijdens de oprichtingsvergadering van sc Camminghaburen op 27 juni 1983 (later De Burght) deed de schaakkoorts in mijn hoofd aanwakkeren. In september 1983 speelde ik mijn eerste potje. Aan het eind van dat seizoen was mijn rating 1100 hoog. Twee jaar later werd Harm Holscher (Fries kampioen in 1978 en gedeeld eerste in 1979) lid en de vele analyses en tips van hem brachten me op een hoger niveau met als top een 1870 rating in 2003/2006. Net als mijn leeftijdsgenoten veel boeken met schaakstudies, openingen, eindspelen enzovoort verslonden. Vanaf 1984 veel partijen gespeeld in de externe competitie georganiseerd door de FSB. Daar heb ik enkele jaren geleden een streep doorgezet. Schaken is mijn passie, maar er is meer tussen hemel en aarde. Lees en kijk veel over geschiedenis, in al haar hoedanigheden, ja, ook schaakgeschiedenis.
Competitieleider werd ik in 1984. Ook andere bestuursfuncties heb ik vervuld. Alle functies eigenlijk. Een logisch gevolg was het volgen van een arbiterscursus en na geslaagd te zijn ben ik arbiter geweest bij talloze toernooien in de jaren 90, maar ook tijdens NK’s en FK’s. In 2001 werd ik competitieleider van de FSB en heb dat 10 jaar met veel plezier gedaan. Eigenlijk had ik dat kunnen blijven doen, echter de oersaaie bestuursvergaderingen deden me anders besluiten. Ik heb geen zin in oeverloos gewauwel en 5-jaren plannen die nooit uitkomen, zinloos. Als dan ook nog eens geopperd wordt om die vergaderingen eventueel in het Friese taaltje te doen, tsja, dan wordt het tijd een andere koers te varen.
Na drie pogingen een fusie erdoor te krijgen lukte dat uiteindelijk dan toch. Een delegatie van Knudde en De Burght staken de koppen bij elkaar en struikelblokken werden vakkundig geruimd. Daaruit is Schaak Combinatie Leeuwarden ontstaan en er kan, na 10 jaar, gesproken worden van een groot succes.
Tot hier en niet verder, ik zou een boek kunnen schrijven over al die jaren schaak, schakers en de capriolen die ik beleefd heb tijdens diverse clubavonden.
Irfan, hoe, waar en waarom ben jij bevangen geraakt met het schaakvirus?
