''Er is er één jarig, hoera, hoera!”
(7 januari 2024)
Beste schaakvrienden!
Omdat ik, Wolf, om onduidelijke redenen nog steeds niet gevraagd ben voor “Een interview met mezelf” (een initiatief van oud-voorzitter Theo Jellesma), buig ik me maar weer over mijn (verstofte) qwertytoetsenbord voor een heus Wolfverslag. Over mezelf kan ik overigens kort zijn: Pretty boy, bon vivant, topschaker, intellectueel, held, kortom: Een bescheiden man.
Genoeg over mij, het draait nu natuurlijk om onze favoriete club: Schaak Combinatie Leeuwarden. In januari 2024 vieren we met trots onze tiende verjaardag! Een gedenkwaardig decennium, waar we als SCL getransformeerd zijn van een bescheiden gezelschap van zo’n 40 schakers (de combinatie Burght-Knudde), tot een bloeiende schaakclub van bijna 100 schakers. Uit de as herrezen, niet in de laatste plaats - eerlijk is eerlijk - mogelijk gemaakt door onze competitieleider, alleskunner Peter Brouwer.
De jongeren hebben de weg naar SCL weten te vinden, waardoor onze club nóg levendiger (lees: minder bejaard) is geworden. Keerzijde is evenwel dat we moeten uitkijken dat we als club niet te groot worden. Gelukkig zijn er nog genoeg (tanende) schaakclubs in Friesland waar we borden en stukken kunnen lenen, voor als we tekortkomen! Met een beetje geluk kunnen we binnenkort in heel Friesland voor een zacht prijsje failliete schaakboedels opkopen!
Tijden veranderen. Had de schaaksport 10 jaar geleden nog een enigszins smoezelig imago (Stinkend naar zweet, in lompen gehuld en standaard zonder baan), tegenwoordig is schaken hip, mede veroorzaakt door de Netflixserie ‘The Queens Gambit’. Een bijzondere vermelding gaat uit naar mijn voorgangers, Theo Jellesma en Henk Hartsuiker. Het hoogtepunt van het voorzitterschap - de heren voornoemd moeten dat beamen - is het applaus dat je ten deel valt als je tijdens een ledenvergadering mag meedelen dat er in de pauze gratis consumpties worden uitgedeeld. De reacties vanuit de zaal (waarin iedereen plots klaarwakker is) zijn hartverwarmend. Daar doe je het voor!
Naast de interne competitie was (en is) er genoeg te beleven op de club, zoals - een kleine greep - het jaarlijks terugkerende snelschaaktoernooi in Snakkerburen, de KNSB-wedstrijden op zaterdag en de FSB-wedstrijden in de Rode Loper (onze satellietclub) en schakers van SCL die op YouTube partijen analyseren. Onbetwist hoogtepunt was het Fries Kampioenschap 2023, georganiseerd door onze club. U kent mij, ik ben geen opschepper, maar dit toernooi staat nu al bekend als het meest legendarische schaaktoernooi in de Friese schaakgeschiedenis. Hulde aan de organisatie!
Laten we tot slot ook stilstaan bij de leden die ons ontvallen zijn. Het zijn inmiddels, helaas, teveel om op te noemen, maar voor al die veel te vroeg overleden sympathieke schakers: We missen jullie nog steeds!
Namens het bestuur wil ik jullie allemaal een geweldig 2024 wensen, met veel schaakplezier, uitdagende partijen en heel veel biertjes in de kantine 😊.
WOLF
16 APRIL 2023
Van gezapige bijeenkomsten naar bruisende avonden: Een Schaakclub in verandering
Beste schaakvrienden,
Met het Fries Kampioenschap in het vooruitzicht wordt de sfeer op onze schaakclub steeds levendiger. Terwijl we ons voorbereiden op het kampioenschap, genieten we van de unieke ambiance op onze drukbezochte clubavonden. De hoestende rokers voor de automatische schuifdeuren van ons wijkgebouw, de lachende gezichten na een geslaagde zet, en niet te vergeten het onnozele prietpraat na het schaken in de kantine, mede mogelijk gemaakt door alcoholische versnaperingen. Onbetaalbaar!
Ach, vroeger was alles anders op onze schaakclub. De clubavonden waren gevuld met de geur van muffe schaakborden en de kalme, bedachtzame zetten van onze bejaarde spelers. Het tempo van het spel was soms trager dan de klok van grootmoeders antieke koekoeksklok, maar de gezelligheid was er niet minder om. We hadden de tijd aan onze zijde en hoefden ons niet te haasten.
Maar de tijden zijn veranderd, beste schaakvrienden. Onze schaakclub heeft een metamorfose ondergaan en is nu een bruisende, levendige plek geworden. Want plotseling, als een blikseminslag, doken ze op: de jonge spelers. Als een frisse wind bliezen ze nieuw leven in onze club. Met hun snelle zetten, energieke enthousiasme en ontembare competitiedrang, brachten ze een dynamiek in ons spel die we nog nooit hadden meegemaakt.
Tegenwoordig zie je tijdens onze clubavonden een bont gezelschap van spelers van verschillende leeftijden die samen lachen, discussiëren over de laatste schaaktrucs en elkaar uitdagen voor een partijtje schaak. De bejaarde spelers zijn nog steeds present, met hun rustige en bedachtzame zetten, maar ze hebben zich aangepast aan het tempo van de jonge spelers en genieten van de energie en dynamiek die zij met zich meebrengen.
Het is een prachtig schouwspel om te aanschouwen hoe jong en oud samen de schaakstrijd aangaan, elkaar inspireren en van elkaar leren. Onze club is veranderd in een levendige gemeenschap waarin verschillende generaties samenkomen en elkaar verrijken. En hoewel het tempo soms nog steeds niet sneller is dan grootmoeders koekoeksklok, zijn we allemaal dolgelukkig!
Dus laten we ons opmaken voor het Fries Kampioenschap, met een mix van ervaring en jeugdig enthousiasme. Wij hebben er zin in!
WOLF
2 JANUARI 2023
Beste schaakvrienden! Allereerst een goed en gezond 2023 gewenst! Met de komst van onze nieuwe (voornamelijk jonge) leden zal dat helemaal goed komen. We hebben veel plannen voor het nieuwe jaar. Zo zal komende zomer het Fries Kampioenschap Schaken door SCL worden georganiseerd!
Eerlijk is eerlijk: 2022 was het gloriejaar van schaakclub Philidor 1847. Afgelopen november vierde Philidor zijn 175-jarig bestaan, met onder meer het wereldrecord kloksimultaan van Sipke Ernst, waar ik ook aan mee mocht doen! (en waarbij ik Sipke heb laten winnen ;-)) Verder is er ook een prachtig jubileumboek verschenen: 300 bladzijden vol Leeuwarder en Friese schaakhistorie! Een paar jaar geleden heb ik zelf ook een paar columns (onder het pseudoniem Wolf) mogen schrijven voor het Philidor Jaarboek. Mijn (laatste) column in 2016 werd echter geweigerd, omdat de redactie de bijdrage niet geschikt vond voor publicatie. Eerlijk gezegd had de redactie daar ook wel reden toe. No hard feelings dus. Toch heb ik het altijd enigszins spijtig gevonden dat deze geweigerde (en toch eigenlijk best wel geestige) bijdrage nooit het daglicht heeft mogen aanschouwen. Hierbij dus alsnog (in geanonimiseerde vorm, dat dan weer wel). Oordeel zelf. Veel plezier, we maken er weer een mooi jaar van!
WOLF
(DE NOOIT VERSCHENEN BIJDRAGE)
( juni 2016 )
"Huilende kinderen, dat is al helemaal onverdraaglijk, omdat de schaker zelf op dat ogenblik als ie zit te spelen min of meer een baby is die met speelgoed bezig is." (J.H. Donner)
Beste schaakvrienden! Thans spreekt tot u Wolf: De charismatische, voor vrouwen met ronde billen woest aantrekkelijke schaakcolumnist! Althans, dat wordt beweerd. Door wie? Geen flauw idee. Doet er ook niet toe (Geen tijd voor flauwekulletjes, heren!). Good Old (naam a) (ik mag (koosnaam) zeggen!) heeft mij wederom gestrikt een intellectuele bijdrage te leveren aan het Philidor Jaarboek, evenwel onder de voorwaarde dat ik Philidor "eens flink zou bashen". Gekrenkte Philidor-zieltjes dienen zich derhalve te vervoegen bij hun geachte secretaris. Gelet op (koosnaam) huidige snelheid van administratieve afhandeling - hij heeft het razend druk met de financiële afwikkeling van een ontmantelde wietkwekerij - zullen klachten helaas tergend traag worden behandeld. Bespaar u de moeite zou ik zeggen.
Laten we er niet omheen draaien, beste vrienden: Schakers sporen niet, en hoe beter ze schaken, hoe idioter ze zijn. Zo is het en niet anders! Wie zich aanmeldt bij Philidor 1847 (de club met, jawel, de allerbeste schakers van Friesland) komt dus (één en één is twee tenslotte) terecht bij het allergrootste rariteitenkabinet van Friesland. Jaren geleden schreef ik al dat een verdwaalde chimpansee - met name door zijn uiterlijke kenmerken - niet zou opvallen bij Philidor, en dat ie zichzelf hooguit zou kunnen verraden doordat zijn omgangsvormen beter zijn. Zelfs aan het eind van de avond, als hij bij (naam b) de genuttigde consumpties wil afrekenen, valt hij niet op, aangezien hij - net als de overige aanwezigen, wier schraapzucht legendarisch is - slechts peanuts betaalt. Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar uw oud-voorzitter, de Zeeuwse (naam c). (Geen cent teveel hoor!).
Als u overigens een vermakelijk schouwspel wilt gadeslaan, moet u eens voor aanvang van een Philidor-schaakavond bij de deur plaatsnemen. Gewoon kijken wat voor schilderachtige figuren er binnenwandelen! (namen a en d), die zuchtend en steunend voor de 10.000e keer de borden moeten klaarzetten. Je ziet dat ze er klaar mee zijn. Die werkschuwe schakers ook die nooit eens meehelpen! (Het gerucht gaat dat ze uit pure verbittering de laatste jaren extra vroeg arriveren om met zijn tweeën de schaakstukken met urine te besprenkelen, nadat ze zijn klaargezet! Ach ja, geef ze eens ongelijk!) De gezworen vrienden (namen e en f), hand in hand uiteraard, die de schaakavond wederom gaan opleuken door het etaleren van de hen zo typerende humor! (naam g), ogenschijnlijk net uit bed gerold, nadat ie een boze droom heeft gehad over een verklede Paashaas in een supermarkt! (naam h), het enige Philidor-lid met normale schoenen! (en ja, dan ogen ze al snel modieus!). De fanatieke schaakjunk (naam i), die de zaal binnenbeent (ogend als Breivik op zomerkamp), hunkerend naar een te winnen schaakpartij! (naam j), onbetwist de schaker met de meest intellectuele uitstraling van Philidor (en die tevens een opmerkelijke gelijkenis vertoont met de zanger van (bandnaam), toen die het nummer (naam nummer) ten gehore bracht). Al met al een hilarische aanblik! De omstandigheid dat in dit kleurrijke gezelschap als voorzitter is komen bovendrijven Keurige (naam h), moet voor allen een geruststellende gedachte zijn.
Niettemin, eerlijk is eerlijk, er zijn wel degelijk ook minder leuke kanten aan Philidor 1847. Eén van de redenen (naast de infantiele T-shirts van de Celebrities) waarom een weldenkend mens in geen 1847 jaar lid wil worden van Philidor:
Philidor heeft jeugd! brrrrrrrrr.....
Jeugdschakers behoren tot het meest afschuwelijke soort in de schaakwereld. Of, nóg erger: De door misplaatste oudertrots geplaagde vaders en moeders die opvoedkundigverantwoord staan mee te loeren, terwijl jij hun "kids" (brrr.. jeuk) het liefst een corrigerende tik op hun bakkes wilt geven. Neem nou dat jeugdtoernooi, georganiseerd door Philidor, waar ik een paar maanden geleden per ongeluk belandde. Een waar oorlogsgebied!
De apotheose werd evenwel gevormd door de prijsuitreiking, een cabaretstukje van de bovenste plank! (zelden heb ik meer gelachen) De ADHD-schaakkids renden zo druk heen en weer (omdat ze allen ten minste tien liter cola naar binnen hadden geslurpt) dat een normale prijsuitreiking volstrekt onmogelijk was! Iedere jeugdspeler kreeg, als ie in het fysieke bereik viel van (naam a), razendsnel een medaille omgehangen! Zelfs (naam b), de barmedewerker, die op handen en voeten door de puinhopen schuifelde om colaflesjes te rapen, kreeg een blinkende medaille omgehangen. Een hartelijk applaus viel hem ten deel! Wat schetste mijn verbazing: Een paar dagen later werd op de Philidor-site gemeld dat het verkeerde team tot winnaar was uitgeroepen!
Als afsluiting wilde ik me gaan bemoeien met de discussie, kennelijk gevoerd door een sujet die overduidelijk niet door enige kennis van zaken werd gehinderd, of Philidor 1847 wel of niet de oudste schaakclub van Nederland is (die er samenvattend op neerkomt dat Philidor 1847 niet zou kunnen bogen op "continuïteit"). Maar ook ik (of beter: zelfs ik) kwam na maanden diepgravend onderzoek tot de conclusie dat Philidor 1847 wel degelijk de oudste, althans de meest oubollige, schaakvereniging van Nederland is! Belegener vind je ze niet! Eenieder die de zure lucht, die iedere schaakavond van Philidor 1847 kenmerkt, zintuiglijk waarneemt, zal het moeten beamen!
Als er na het lezen van het voorgaande nog Philidor-leden zijn die zich niet beledigd voelen, spijt me dat oprecht.
WOLF
EERLIJK IS EERLIJK
( 18 juni 2022 )
"Je vraagt je af, wat is het nut van zo’n leven. Wat levert de inspanning van zo’n man nou eigenlijk op? Schaken produceert niets. Schaken laat geen sporen na… Dient nergens toe” (W.F. Hermans: “Uit talloos veel miljoenen”)
Beste schaakvrienden! Ben ik even afwezig op deze site (bijna 3 jaar), wordt het officieel (door de Staatssecretaris) bevestigd: Schaken is geen sport en behoort niet tot het cultureel erfgoed. En dan moeten we nog btw betalen ook. Auw.. Ons is, met deze onnodig grievende woorden, groot onrecht aangedaan. En er klopt uiteraard geen hout van. Gebrek aan lichamelijke activiteit? De meters die door onze leden op de clubavond worden afgelegd naar de bar, daar kan de avondvierdaagse een puntje aan zuigen. Ok, gebrek aan hygiëne, dat valt niet te ontkennen. Maar geen cultureel erfgoed? Hieronder wordt verstaan: Wat door vorige generaties is gebouwd of gemaakt, museale waarde heeft en wat nu nog bestaat. Nou, dat geldt toch zeker voor Philidor, de oudste club van Nederland, die nog steeds bestaat! (toch?). De gemiddelde schaakclub in Nederland bestaat uit goed geconserveerde mummies, die niet misstaan in een oudheidkundig museum! Kom op, meneer de Staatssecretaris! Gebruik uw fantasie!
Maar goed, dat schaken een volstrekt nutteloze bezigheid is, behoeft geen betoog. Daar hebben we geen officiële bevestiging voor nodig. Mij hoor je evenwel niet klagen, want we hebben als schaakclub een fantastisch seizoen achter de rug. Ons ledenaantal heeft (recht evenredig met de afname van het ledenbestand van de overige schaakclubs in Friesland) een exponentiële groei doorgemaakt. SCL is aangevuld met een groot aantal sympathieke en talentvolle jonge schakers! Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar vroeger tijden, waar we als bestuur stonden te juichen als er eens in het half jaar een verdwaalde bejaarde snuiter onze schaakzaal betrad (volstrekt gedesoriënteerd), die kwam informeren of hij lid kon worden en die vervolgens, als ie in de smiezen kreeg dat ie met zijn seniorenpas geen korting kreeg, ijlings het pand verliet!
Toegegeven, het is even wennen, al die beschaafde jongeren. Ze vousvoyeren (Hoe heeft u gespeeld?). Een verademing ten opzichte van de tijd dat wij jong waren en alleen "U" zeiden, omdat we de "L" niet goed konden uitspreken. De verjongende toename van ons ledenbestand heeft niet alleen kwantitatieve gevolgen. Ook kwalitatief gaan we erop vooruit. Schaken kunnen ze als de beste en ze spreken vloeiend engels. Ze slaan je rookie met hun pawn, queen, bishop of knight in the middlegame en bieden geen remise aan, maar een draw! Ik begin me het jargon al aardig eigen te maken. Toen ik onlangs in de kantine met zo'n jonge gast zat te vluggeren, heb ik meerdere keren "ok, dude, I resign" moeten zeggen!
Eerlijk is eerlijk, het is gezelliger dan ooit bij SCL. Dat belooft veel goeds voor de toekomst!
WOLF
Feiten |
SCL |
Philidor 1847 |
Toename van het aantal leden (2019) |
V |
X |
Frequent gehouden clubavond (iedere dinsdagavond) |
V |
V |
Gezellige en drukbezochte clubavond |
V |
X |
Jeugdschaak |
X |
V |
Heeft zwaargewichten in huis (let op: dit ziet op het schaakniveau, geen fat shaming dus!) |
X |
V |
Heeft Kampioenen in huis (noot: dit ziet op het ANWB-blad, naast de LC en de Revu op de leestafel) |
V |
X |
Hygiëne |
X |
X |
Zintuiglijk waarneembaar gebrek aan hygiëne |
X |
V |
Betaalbare prijzen aan de bar |
V |
X |
Overmatig en problematisch drankgebruik |
X |
V |
Actueel bijgehouden website (direct na de clubavond) |
V |
X |
Met ludieke teksten bedrukte shirts/petjes (bedoeld om de voor iedereen bedoelde aandacht op te eisen) |
X |
V |
De oudste (en meest belegen) club van Nederland |
X |
V |
Goed, zoals beloofd zou ik u vertellen over die waanzinnige Dolle Toren-actie die ik onlangs weer in mijn Schwindelaarsboekje kon bijschrijven. In compleet verloren stelling een dergelijke streek leveren aan je tegenstander, geeft - eerlijk is eerlijk - een ontzettende boost. Het moment dat je ziet dat je kan toeslaan, de eer kan redden, is magnifiek! (en nu draaien we de rollen even om, vriend!) Goed, enigszins beschamend is het zeker. Je voelt je toch een beetje als een potloodventer die zijn regenjas opengooit, zich in vol ornaat laat zien, waarna de tegenstander zich ontzet toont over het formaat. Mijn tegenstander Conrad, die tot op dat moment een wereldpartij had gespeeld, was zo lamgeslagen dat hij mijn remiseaanbod resoluut weigerde, waarna ik als een obsessieve stalker zijn Koning moest najagen. Na een zet of 30 was ik er flauw van. Toen ik me had voorgenomen om - heel kinderachtig - bij elke zet: Kiekeboe!! te gaan roepen, schroefde hij briesend de dop op zijn pen en schudde hij mij - volstrekt gedesoriënteerd - de hand. Dat hem dit was overkomen!! Schrale troost voor Conrad is dat ik deze streek óók Tak eens geleverd heb! (Hij is nog steeds ontzet)
Ik wens u allen goede feestdagen!
WOLF
DAAR BEN IK WEER
( 20 december 2018 )
Hohoho... Merry Christmas!! Daar ben ik weer, beste schaakvrienden! Haha.. daar heb ik u even goed te pakken, of niet dan? U dacht natuurlijk: daar hebben we (eindelijk) geen last meer van, van die zure columnist van SCL! In het gastenboek werd gesuggereerd dat ik in een diepe winterslaap was gedommeld, maar niets is minder waar (Wolven kennen geen winterslaap, Peter!). Ik had me voorgenomen alleen nog de pen (of beter: het qwerty-toetsenbord) ter hand te nemen als er iets spannends zou gebeuren in de Friese schaakwereld, maar tsja, laten we eerlijk zijn: Dan kun je wachten tot je een ons weegt!!
Laat ik u daarom verblijden met een waargebeurd, hartverwarmend kerstverhaal.
Het was koud, die dinsdagavond, onze clubavond bij SCL. Een ijzige wind joeg de sneeuw op en de mensen die nog buiten waren haastten zich, naar hun familie, de gedekte tafels en de waxinelichtjes in de vensterbank. Vanaf de parkeerplaats zagen Tak en ik een eenzame oude man lopen, met een klein wit hondje achter zich. (Laten we het hondje in het kader van dit kerstverhaal, en omdat ik fan van Kuifje ben, Bobbie noemen!) De oude man zijn rug was gebogen en hij liep maar voort door de sneeuw en de kou, zonder zelf te weten waarheen hij moest. Zelfs Bobbie kon hem de weg niet wijzen (die liep immers achter hem, wel even opletten hè!). Het drama voltrok zich in een split second. Plots kwam, vanuit het niets, een (tokkie-) auto aangesjeesd. Terwijl de oude man de weg nabij ons clubhuis overstak reed de auto met hoge snelheid vlak achter hem langs. We hoorden een hartverscheurende, dierlijke kreet. De wereld leek voor een paar tellen stil te staan. Het was Bobbie! Het kon niet anders dan dat de auto over Bobbie heen was gereden, en dat deze nu zo plat als een dubbeltje voor ons clubgebouw naar de Grote Kleier was opgestegen! De laatste keer dat ik zo schrok was toen ik na de partij ontdekte dat ik mat in drie had gemist tegen William! Als in slowmotion holden wij naar de plek des onheils, alwaar Bobbie zich oprichtte (een wonderbaarlijke wederopstanding!) en geschrokken maar gezond de stoep op rende, waar hij in de armen vloog van de oude man. Ja, beste schaakvrienden, óók ik heb met betraande ogen Bobbie in mijn armen genomen. De auto had 'm net niet geraakt! De angstige blik van Bobbie! De oude man zette de kraag van zijn oude, versleten winterjas op en in opperste staat van geluk vervolgde hij zijn weg. Hij floot zachtjes voor zich uit en de sneeuwvlokken bleven in zijn baard hangen. Zijn vriend, Bobbie, volgde hem.
(Ja beste schaakvrienden, geef het maar toe, óók u heeft het niet drooggehouden)
Aangekomen bij het wijkgebouw zagen we dat Peter Brouwer zijn shagje (met een zwavelstokje?) in de hens had gestoken en dat Rinze uitvoerig bezig was zijn fiets op slot te zetten (hetgeen hij volgens Peter tot ware kunst heeft verheven!). Het drama dat zich even daarvoor had afgespeeld was compleet aan deze heren voorbijgegaan. Ik kon me nergens meer aan storen die avond, het wijkgebouw leek de mooiste plek op aarde. De bedompte lucht in de schaakzaal? Ik zweer het: Het rook ineens als de frisse geur van limoenen! Zelfs het schakerstoilet kon me niet van mijn à propos brengen (al is de frisse geur van limoenen in dit verband volstrekt ongeloofwaardig). Ik stoorde me zelfs niet aan de ridicule drietalige (why??) tekst onder de spiegel in het herentoilet dat je niet uit de kraan mag drinken (waarom niet? Bang dat men dan minder Spa-blauw verkoopt?). En al die dikke buiken? Het leek alsof er alleen maar vrolijke kerstmannen rondliepen! Zelfs het zure verlies tegen Irfan die avond (terwijl remise binnen handbereik lag) kon me niet meer deren.
Moraal van het verhaal: Als je mensen een gelukkige avond wilt bezorgen, scheur dan met veel te hoge snelheid langs ons clubhuis!! Een hele fijne kerst toegewenst en een goede jaarwisseling!! (in het bijzonder voor Bobbie!)
WOLF
"KAN IK AL OFFEREN?"
( 8 juni 2018 )
Terwijl ik nog zat na te dampen van mijn tweede afschuwelijke verliespartij op het FK Schaken 2018 kreeg ik op mijn mobiel (voor de liefhebbers: een I-Phone S5, al had ik liever een F3 gehad, mijn favoriete schaakveld, maar die was "niet voorradig", zei de verkoper!) een filmpje toegestuurd van een (in Friesland beruchte) oud-schaker, waarop iemand zwijgend maar onmiskenbaar "de schaakstukken voorgoed in het doosje opbergt". Leuk hoor!.. Nu wil ik geen excuses aanvoeren, dat zou erg kinderachtig zijn, en zo ben ik uiteraard niet, maar tijdens mijn laatste partij (tegen Boonstra, een megatalent) was het zó bloody hot in de schaakzaal, dat ik even dacht dat de kweeklampen van de (opgerolde) wietplantage opnieuw in werking waren gesteld. Maar goed, naderhand voel je je hondsberoerd natuurlijk, na (weer) zo'n baggerpartij (als een uitgesproken "sneu-schaker", zoals Dr. Ir. Wietze J. Klasma het fraai verwoordde in het verslag na de 3e ronde).
Misschien had ik ook niet bij aanvang van de partij moeten zeggen dat ik "in bloedvorm" verkeer! Dat is vragen om moeilijkheden! Ja, wat ik tot nu heb laten zien, verdient zeker niet de schoonheidsprijs! Mijn schaakkameraden van SCL doen het gelukkig een stuk beter. Zelfs Peter doet het prima! ;-)
Wesley won in de eerste ronde de schoonheidsprijs met een prachtige miniatuurpartij. Bijna werd hem de prijs niet gegund doordat hij te laat de schaakzaal betrad, maar nadat Wesley gedreigd had met verregaande juridische stappen bij de weledelgestrenge heren van de Commissie van Beroep, kon Wesley alsnog kiezen tussen een kappersbon, een schaakboek (van ons oud clubgenoot en meesterverteller Siep H. Postma) en een fles (hoe kan het ook anders: het blijft schaken natuurlijk) met alcoholische inhoud!
Kort en goed: Grote kans dat (net als vorig jaar) een SCL-er de b-groep gaat winnen! Succes heren!! Een goeie (schaakloze) zomer alvast!! Het volgende Wolfverslag zal in september weer op onze site verschijnen! Ik ga nu Roland Garros kijken, want ja, beste schaakvrienden, geloof het of niet, er is meer dan schaken alleen!! (ja ja, inderdaad, typisch een opmerking van iemand die net verloren heeft!)
WOLF
DE MEMORABELE SLOTDAG VAN DE FSB
( 14 april 2018 )
Als ik sommige schakers moet geloven, dan is ons edele schaakspel een denksport voor intellectuelen. Een hardnekkig misverstand. Wees eerlijk: Nergens hoor je zoveel onsamenhangend gebrabbel als op een schaakclub! Maar goed, gezellig was het wel op de slotdag van de FSB! (in de voormalige wietplantage van Priyas). Geen gebekvecht of klappen deze keer, al rolde er zo nu en dan een traan over de oververhitte schaakwangen.
We waren getuige van de beste openingsspeech ooit in de Friese schaakgeschiedenis! Echt, zo "to the point" is niet eerder vertoond. Met de woorden: "Het belangrijkste: Aanraken is zetten! Veel plezier!" opende hoofdarbiter Reneey Nightingale (haar echte naam is bij de redactie bekend) de slotdag 2018 van de FSB,
Iedere schaker kent het: Het is tijd om te beginnen. Je zit te popelen om je tegenstander een hand te geven (de adrenaline giert door je lijf) en dan begint een arbiter of een toernooidirecteur (of de uitbater van het etablissement, helemaal tenenkrommend) een ellenlange openingsspeech, waar de honden geen brood van lusten (laat staan de Wolf!). Alsof de arbiter bij een schaatswedstrijd na het uitroepen van het woord: ready??, een uur wacht met het startschot! Informatie die geen schaker boeit! U kunt daar de drankjes kopen! (geloof me, dat weten de schakers allang) Daar zijn de toiletten (onnodig, volg de geur!). Wilt u de mobieltjes uitzetten? (jammer, dat is nou net wat een schaaktoernooi zo leuk maakt: een rinkelende telefoon!). De totale tijd van uw speeltijd is 1.45 uur (ja, de tijd staat hier met dubbele cijfers op mijn schaakklok!?). Er kunnen ratingprijzen worden gewonnen (waarom denk je dat ik meedoe?) U kunt de uitslag hier inleveren (ja, waar anders, bij de bakker om de hoek?) pfff... Een verademing dus deze keer, dankzij de korte maar krachtige woorden van de hoofdarbiter!
Ons 1e team denderde over Rijs heen, maar ook als we met 8-0 hadden verloren, waren we kampioen geworden. Ongekend! Complimenten ook voor ons 2e team, dat dit seizoen goede zaken deed (ook voor ons 1e) door van Westergoo 1 te winnen! Goed gedaan, heren!
Brullend van plezier hebben we met z'n allen het prachtige externe schaakseizoen afgesloten in het WOK-paradijs op de Groningerstraatweg (Het is en blijft mij een raadsel hoe sommige schakers in staat zijn meer dan vijf keer een bord eten op te scheppen....en het ook daadwerkelijk op te eten.. alsof de hongerwinter net voorbij is!) Uiteraard werd lang nagepraat over de historische openingsspeech. We waren het er allemaal over eens dat het navolging verdient. Zo opperde één van ons om bij jeugdtoernooien standaard te openen met de woorden: "Het belangrijkste: Aanraken is zitten! Veel plezier!" (pas de volgende dag begreep ik dat "zitten" verwees naar "in de bak zitten", maar goed, ik had ook behoorlijk wat Radlers achterovergeslagen).
WOLF
"HET ZAALTJE WAAR HET PLAATSVOND'' (SCL WINNAAR VAN DE B-GROEP FK_VIERTALLEN!)
( 18 februari 2018 )
Tsja, daar zaten we dan, in Tresoar, weggestopt achterin het zaaltje waar het plaatsvond, maar we konden heel goed horen wat het antwoord op de vraag was wie eerste was geworden in de B-groep. Jawel, beste schaakvrienden: SCL in de prijzen!! (en ja, dat prijzengeld, was "nice to have") En daar is geen woord van gelogen, dat zweer ik, zo waarlijk ik Wolf heet (eigenlijk heet ik helemaal geen Wolf, bedenk ik me nu, maar goed, dit even terzijde).
Het ging er heftig aan toe, beste schaakvrienden. Op het schaakbord werden paarden geslagen, lopers ingesloten, dames hardhandig gepenetreerd en werd er venijnig met vorken geprikt! Maar in het zaaltje (waar het plaatsvond) was het voor het overige pais en vree. De snert was te pruimen, de koffie bood troost, de alcohol vloeide rijkelijk en iedereen zwetste er - zoals gebruikelijk - vrolijk op los. Een aangenaam schaakdagje dus.
Wim, Jaap, Pravin en ik waren in B(loed)-vorm. Met name Pravin ontpopte zich als professioneel vluggeraar. In tijdnood begon ie steeds beter te spelen! (er is door ons zelfs nog voorgesteld Pravin met minder tijd te laten beginnen!). Het was uiteraard niet alleen winnen geblazen (anders waren we wel 1e geworden van het toernooi!). Jaap speelde een legendarische partij tegen de aimabele Philidor-voorzitter Kees van Straten, die handig wegdook met zijn toren en remise wist te ontlopen door Jaap door de klok te jagen. Zelf werd ik getankt in de wedstrijd tegen Sneek 3 door Hielke Gorter met een uiterst merkwaardig doch zeer fraai pion-vorkje (tegen 2 torens). Ook door het viertal van de Celebrities, de uiteindelijke winnaars (nogmaals proficiat), werden we er keihard afgedrukt. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat Peter K. onlangs in Groningen een T-shirt van de Celebrities heeft overhandigd aan Magnus Carlsen, die het wonderlijke kledingstuk dankbaar in ontvangst heeft genomen (Binnenkort onderdeel van de G-Star zomercollectie? God verhoede!!). Wim Ykema had de beste score van ons team. Met name zijn winst op (topvluggeraar) Wietse in de laatste wedstrijd, was pure klasse. (Het hilarische - iets te harde - remise-aanbod van Wim (2 tellen na de opening) had ie beter aan kunnen nemen!).
Aan het eind van de dag kregen we een presentatie van het nieuwe Friese schaakblad "Skaak Stikken". Leuk initiatief met als resultaat een fraai boekwerk van 64 pagina's! Klasse, Jan (en de overige samenstellers!). Een welkome aanvulling in de Friese schaakwereld. Schaakverhalen, in de geest van Siep Postma! Ik neem een abonnement!
WOLF
“VERLIEZEN IS ALTIJD EIGEN SCHULD “ (Wassily Panow)
( 21 januari 2018 )
Ja, rustig maar, beste schaaknerds. Ik, Wolf, de allergrootste nerd van SCL (en geloof me: dat is, gelet op ons ledenbestand, een prestatie van formaat) ben weer in the building. Op veler verzoek, kan ik u met gepaste trots melden. Maar liefst vier schakers vroegen mij wanhopig waar mijn column bleef. Ze vroegen het mij nadat ik afgelopen dinsdag, laat in de avond, in mijn eentje alle 35 schaaktafels en bijbehorende stoelen had opgeruimd (zoals De Dijk al zong: En de rest drinkt bier, in het café!).
Kon ik u vorig jaar rond deze tijd nog melden dat ik Winterkampioen was geworden, dit seizoen is het (weer) bagger. De 1e - er zouden er nog meer volgen - pijnlijke nederlaag vond plaats op 24 oktober 2017 (ronde 6), de dag dat ik straal gewonnen stond tegen William, onze hoogst gerate speler (en meervoudig clubkampioen). Omdat ie de Bietenbrug opging deed ie een wanhoopsoffer (van -3 naar -15), onder het motto: ”Een offer hoeft niet altijd correct te zijn maar het moet de tegenstander verwarren en bedwelmen.” (Rudolf Spielmann). Nou, missie geslaagd hoor! Als ik het offer had aangenomen had hij mij de hand geschud, zo verklapte hij mij gniffelend na de partij (toen ik mij, lurkend aan mijn chocomel, in foetushouding, huilend van verdriet zat af te vragen wáár en wááróm het wederom was misgegaan). Een goede schaakles, beste schaakvrienden: ”Een offer weerlegt men het beste door het aan te nemen.”, (Wilhelm Steinitz)! Ach ja, eigen schuld, dikke bult..
Een tijdje geleden vertelde Herman (bij de externe publicaties) dat hij zich bovenmatig kan storen aan bepaalde geluiden in de schaakzaal. Bedankt, Herman, #METOO. Gekmakend, die schaakgeluiden! Slurpen, het knarsen der tanden (als ze nog aanwezig zijn), koekjes die tergend langzaam worden uitgepakt, koffiegeroersel, een (schurftige) baard waar langdurig aan wordt gekrabd brrrr... Ook ik vind die geluiden ondraaglijk. Of wat te denken van een tegenstander die voortdurend, terwijl ie minder staat, "remise???" aanbiedt! M.i. zou er een schaakregel moeten komen, dat je na de 3e keer de winst kan claimen! Wegens spelbederf!
Met ons eerste team denderen we door de 1e Klasse FSB als olifanten door een porseleinkast (tsja..) We zijn niet te stuiten! Complimenten aan ons tweede team, dat in Bolsward wist te winnen van het 1e team van Westergoo. Als SCL deze trend voortzet, zal het niet lang duren voordat onze club toonaangevend is in (schakend) Friesland. Tip: Als onze kantine haar (karige) assortiment zou uitbreiden met XXL frikadellen, Jos Brinkies, Mexicano's, Hamburgers-extra-speciaal en pizza's met extra kaas, zal menig Friese schaaktopper spontaan lid worden van onze club! (ik heb alvast een paar toezeggingen!)
WOLF
HUILEN DOE IK ALLEEN (Jannes)
( 15 november 2017)
Het is alweer ruim anderhalf jaar geleden dat we met ons eerste team in het krakerige achterafzaaltje te Akkrum hardhandig werden afgedroogd door de heren van "Streekschaakvereniging" (wie heeft dat bedacht?) Mid Fryslân. (De heren die ik toentertijd betitelde als "De acht versleten spijkerbroeken van de Kromme Knilles", maar ach.. dat was pure rancune.. wel een mooie naam voor een album van Suske en Wiske overigens!) Ikzelf werd er toen (als eerste) in een stief kwartiertje afgebeukt door Renze Douma, maar "de K-avond in de Kromme Knilles" (zoals die avond bij ons is blijven heten) blijft ons vooral bij door de onterechte opgave van Jaap. Zahid keek verbijsterd toe en zei:“Wat is probleem?” waarop Zahid, ter demonstratie (en tot grote ontsteltenis van Jaap, die bleek wegtrok), liet zien dat de toren simpelweg kon worden teruggezet naar de onderste rij!! brrrrrrr….. Maar goed, tijden veranderen. Jaap is inmiddels nóg beter gaan schaken en de prachtige (grootmeesterlijke) partij tegen Pravin (zie geplaatste partijen), laat zien dat hij zeer terecht in de top van ons klassement staat. En ja... Afgelopen zaterdag won Jaap de B-groep van het Waling Dijkstra Toernooi! Proficiat, kerel! (Over versleten spijkerbroeken gesproken: Epishin won de A-groep. Ook voor hem natuurlijk mijn welgemeende felicitaties!)
'Misschien is die "K-avond in de Kromme Knilles" de reden dat we er nog steeds op gebrand zijn het tweede team van Mid Fryslân, dat afgelopen dinsdag op bezoek kwam (met het jongste team van de FSB-competitie: 23,3 lentes!) een lesje te leren. Tsja, het werd huilen geblazen voor de jonkies, die ons (soms tot grote ergernis) voortdurend met U aanspraken! (vreemd, we zijn gemiddeld maar 35 jaar ouder!) Mijn tegenstander Jelmer Steenstra, die overigens een broer heeft met dezelfde achternaam, maar dan (blijkens het ingevulde uitslagenformulier) heel anders geschreven! Knap staaltje werk! Goed, Jelmer bood behoorlijk wat tegenstand, maar nadat hij een venijnig schaakje op h2 over het hoofd had gezien, was het snel afgelopen. Van de overige partijen heb ik bijzonder weinig meegekregen, omdat ik met de heren van de Kromme Knilles aan de bar zat. Supergezellig! Mocht jullie club ooit (in de verre toekomst) ter ziele gaan, dan zijn jullie van harte welkom! Onze penningmeester heeft ermee ingestemd dat jullie iedere dinsdag opgehaald worden uit Akkrum, met een limousine! (Of een buskaartje, daar moest ie nog even over nadenken) En, eerlijk is eerlijk, er werd niet gehuild achteraf, ook niet na het (toch wel) behoorlijke pak slaag. Integendeel: Met drie remises hadden ze het - naar eigen zeggen - juist heel goed gedaan! Klasse instelling! Tot zover een kleine impressie van de dinsdagavond. Yes! We staan bovenaan!
WOLF
HOE MINDER ZIELEN,HOE MEER VREUGD
( 14 oktober 2017 )
Persoonlijk interesseert het me geen zier dat we volgend jaar bij externe wedstrijden met viertallen moeten schaken. Boeien… Hoe minder zielen, hoe meer vreugd, zei mijn opa altijd. Hoe dan ook, het treffen tussen ons eerste en tweede team voor de externe competitie (volgens Peter B. “Een spektakelstuk van de bovenste plank!”) ontaardde dinsdagavond in een “stevig pak slaag” (zie bijvoorbeeld mijn miniatuurpartij tegen Marinus: auw!…). Of, met andere woorden: https://www.youtube.com/watch?v=CvXzuOpdi7Q
Tak, de ranglijstaanvoerder, speelde remise tegen Theo (onze voorzitter in ruste), maar Tak miste spijtig genoeg een (simpele?) voortzetting tot winst (Tc3!! Wat ik je brom..). We hadden met ons eerste dus bijna met 7,5 - 0,5 gewonnen! (Een uitslag waar Oranje van droomde dinsdagavond!)
Ook in de interne competitie werd (in een bloedhete zaal, het leek de schaakzaal in Burgum wel! ;-)) volop strijd geleverd. Ons oudste ‘mannelijke lid’ (ahum..) speelde tegen ons oudste vrouwelijke lid, en ons jongste mannelijke lid speelde tegen ons jongste vrouwelijke lid. Volgt u het nog? Later op de avond, in de (ook bloedhete) kantine, heerste zoals altijd een ongedwongen sfeer met veel Hertog-Jannen, Amstels en Radlers (soms een chocolademelk met een rietje), waarbij de aanwezige vrouwen, als absoluut hoogtepunt, hun fraaie tatoeages lieten zien! (en ja, ook op plaatsen waar de zon niet schijnt!). Een goede reden om u aan te melden bij SCL!
Tenslotte zal ik wederom een prangende kwestie aan de orde stellen, waar veel te weinig over wordt geschreven: Het beschamende toiletbezoek van schakers! Het volgende gebeurde een paar jaar geleden op een schaaktoernooi in Vlissingen:
In de toiletruimte was een wc tot nader orde gesloten omdat een schaker daar "een ontlastende verklaring had afgelegd" (als u begrijpt wat ik bedoel). Het was zó ranzig, dat de schoonmakers spontaan in staking waren gegaan. Dit ging zelfs hun te ver! De toernooileiding plakte vervolgens een briefje op de deur met de tekst: DO NOT USE! Op die plek was het (de plaats delict) waar ik de beroemde G.M. Sveshnikov voor het eerst ontmoette. Hij wandelde de toiletruimte binnen, net toen ik mijn handen stond te wassen. Met een blik van afschuw en walging kneep hij zijn neus dicht, terwijl hij mij – ten onrechte! – beschuldigend aankeek. Dat was mijn moment met de grote Sveshnikov. De ranzige geur die daar hing! Brrr...Ik hoop het nooit meer mee te hoeven maken.
WOLF
BELANGRIJKE MEDEDELINGEN VOORAF
( 21 september 2017 )
Zolang ik me kan herinneren heb ik Kapitein Iglo een extreem ranzige kerel gevonden. Het heeft me er evenwel nooit van weerhouden gruwelijk veel vissticks te eten. Zo heb ik me er ook (jawel, een bruggetje!) nooit van laten weerhouden lid te worden van een schaakclub. Met een stel ranzige kerels gruwelijk veel schaken, is immers het mooiste dat er is!
Met andere woorden: Welkom terug, beste schaakvrienden! De eerste algemene ledenvergadering is (gelukkig) weer achter de rug. Na zo’n hemeltergend saaie bijeenkomst kan het alleen maar bergopwaarts gaan. Voor de afwezigen de highlights: * Er was een gratis consumptie in de pauze. * Er is een nieuwe voorzitter (H. Hartsuiker) en een nieuw algemeen lid (Tak) (sterkte, heren!) * De kascommissie adviseerde de leden het bestuur wederom “decharge” te verlenen (geen flauw idee wat het is, het zal wel weer een uitheemse schaakterm zijn, zoals “j'adoube”, “Überdekkung” of een “vorkje de familia”, oké die laatste heb ik zelf verzonnen).
We hebben alweer afscheid moeten nemen van een gewaardeerd lid van SCL. Na een kort ziekbed overleed op 29 augustus Anne de Jong. Onze nieuwe voorzitter vatte het mooi samen: "Een zeer gemoedelijke man zonder koude drukte".
De 1e speelavond
Laten we eerlijk zijn, een openingsavond bij SCL is geen openingsavond bij SCL als de mobiel van Ton van Spanje niet is afgegaan. Hij stelde ons niet teleur. Ieder jaar - ook bij de Burght al! - zegt hij korzelig: “Ik weet niet hoe dat rotding uit moet!” (de 1e twee Euro is binnen, penningmeester!) Goed, ik moest aantreden tegen Hylke Bron, het oudste lid van de jongste (!) schaakclub van Friesland. Vorig jaar overrompelde hij in een verloren stelling Pistolen Paultje Cladder met een Dolle Toren-actie, dus ik was op mijn qui-vive. Het werd een vluggertje. Na zijn geniale openingszet d2-d3 was ik helemaal van mijn à propos! Om een lang verhaal kort te maken: Hij speelde een tandeloze “Leeuw”, en nadat ik mijn lange rokade decharge had verleend, en Hylke aldus een misplaatste loper verloor, schudde hij mij (vrolijk, dat dan weer wel) de hand.
Aan de belendende tafel remiseerde nieuwkomer Herman de Vries met zijn oude clubkompaan Marinus (SC Knudde, in 1978!!). Was ik maar bij moeder (in Franeker) thuisgebleven, Herman? Ach, geen paniek, jouw winstpartijen komen nog wel (behalve tegen mij, uiteraard ;-)) Wat ik je brom!
Jefta verloor in een heroïsch gevecht van Tak. (De mooiste partij van de avond wat mij betreft, publicabelwaardig!) Zenuwen? Geïntimideerd door de veel hogere rating van zijn tegenstander? Hoe dan ook, op het cruciale moment in de partij miste Jefta de zet Pxh3, waarna Tak “de stukken in het doosje” had kunnen opbergen. Tsja, zo blijkt maar weer: Het moeilijkste is een gewonnen stelling te winnen! (Dr. Emanuel Lasker)
Good Old Martijn Heere was ook weer van de partij! Welkom terug, kerel! Hij bouwde een onneembaar fort tegen een taaie Lieuwe, die pas laat in de avond “de vlag streek”.
Of ik volgende week weer fit op de clubavond zal verschijnen is maar zeer de vraag. De kans bestaat dat ik een zware verkoudheid onder de leden heb! Brrrr… Na mijn partij ben ik gaan vluggeren met Zahid (de snelste speler van Friesland), die snipverkouden was en voortdurend recht in mijn gezicht zat te hoesten! Toen ik hem vroeg om daar mee op te houden, antwoordde hij: “Wat is probleem?” Haha.. mooi.. het schaakseizoen is weer begonnen! (het werd overigens 10-2 voor Zahid).
WOLF